Karmel Blankenberge

Lang geleden droomde Mgr Waffelaert, toenmalige bisschop van Brugge, over een biddende gemeenschap aan de kust. Zo kwam het eerste kleine groepje karmelietessen in Blankenberge aanwaaien. We schrijven 1931. Dus is deze Karmel een relatief ‘jonge stichting’. Maar wel met een bewogen geschiedenis. De oorlogsjaren gingen niet ongemerkt voorbij en brachten het gebouw grote schade toe. Uiteindelijk was alles opnieuw in orde in 1948.

Gedurende al die jaren leefden de zusters hun karmelleven hier in Blankenberge. Maar met de jaren werd de gemeenschap kleiner  en ouder.

Eerst beslisten de zusters om zich in het verbouwde voorhuis terug te trekken en ter plaatse te blijven.  Maar na het overlijden van zr Christiane, de overste, werd het meer en meer duidelijk dat een andere oplossing zich opdrong. Eensgezind namen de zusters het besluit om in het WZC Vogelzang in Sint-Michiels-Brugge te gaan wonen. Sinds vorige week hebben ze daar hun eigen hoekje in het rusthuis, samen met enkele karmelietessen van het voormalig klooster te Brugge en ook religieuzen van andere Congregaties. Het geeft de zusters de mogelijkheid om als gemeenschap aan te sluiten bij eucharistie, gebedstijden en maaltijden. De zusters hebben wel hun klooster verkocht, maar canoniek (kerkrechterlijk) blijft de gemeenschap verder bestaan...alleen op een andere plek.