Karmelietessen Kortrijk
BEWOGEN GESCHIEDENIS
De oorsprong van deze stichting gaat terug naar het jaar 1649. De edele dame Marguerite Schiltman de Mellinck, dochter van Johannes de Tollenaere, Heer van Kuurne, zou deze stichting tot stand brengen. Toen enige jaren na het overlijden van haar echtgenoot beide dochters intraden in de Karmel van Doornik droomde hun moeder er van ook in Kortrijk, haar geliefde geboortestad, een karmelietessenklooster te zien oprijzen. Dit ging echter niet zonder moeilijkheden. Het duurde twintig jaar eer de stichting kon verwezenlijkt worden. Op 27 mart 1949 verliet een groepje van vier zusters de Karmel van Doornik om de belangrijke onderneming tot stand te brengen. Voorlopig hadden ze een woning gevonden in de Doornikstraat, in afwachting van de bouw van hun definitief klooster.
Op 22 oktober 1669 was het eindelijk zo ver: de zusters konden hun blijde intrede doen in het gloednieuwe klooster op de Grote Kring.
Meer dan een eeuw konden de zusters er in alle rust hun kloosterroeping beleven. Tot onder keizer-koster Jozef II alle slotkloosters opgeheven werden. Ook de zusters in Kortrijk werden uit hun klooster gezet.
Na een verblijf van vijf jaar in de Karmel van Pontoise (Frankrijk) konden ze op 1 mei 1790 terug keren. Maar niet voor lang want met de Franse Revolutie werden ze opnieuw uit hun klooster verjaagd. Eerst vonden ze onderdak bij E.H. Pyl, kapelaan van de O.L.Vrouwkerk en nadien in het grote huis van burgemeester La Camus. Door toedoen van de burgemeester konden de zusters in oktober 1802 een deel van hun klooster huren van de nieuwe eigenaar de heer Cools. Ze namen er in stilte opnieuw hun intrek en na enkele weken trokken ze opnieuw het karmelhabijt aan. In 1808 konden de zusters hun klooster opnieuw kopen van de zeer inschikkelijke heer Cools. Nadien kende de gemeenschap een periode van grote bloei, met veel roepingen. In 1840 gingen acht zusters uit Kortrijk de Karmel van Leuven herstichten.
Ruim een eeuw later, tijdens de tweede wereldoorlog, werden de zusters brutaal door de Duitsers uit hun klooster gezet. Terwijl hun gebouwen dienst deden als gevangenis, vonden ze een hartelijk onderkomen bij de gastvrije Zusters Augustinessen van Sint-Niklaas in de Voorstraat. Na de bevrijding werd het klooster nog twee jaar staatsgevangenis. Pas op 9 juli 1947 kwamen de zusters terug. De ravage in het klooster was niet te beschrijven.
Mar stilaan konden ze hun teruggetrokken leven van stilte, gebed en eenzaamheid terug opnemen. Doorheen de jaren vertrokken enkele zusters naar missiegebieden zoals Indo-China en Congo.
Midden een druk handelscentrum willen de zusters zo trouw mogelijk hun leven van stilte en gebed beleven en bewaren.
De kapel is een druk bezochte gebedsplaats waar doorheen de dag voorbijgangers graag even komen bidden of een kaarsje aansteken.
Ook komen mensen aanbellen met de vraag om biddend mee te leven met hun intenties. Ondanks de vele snelle veranderingen in de maatschappij proberen de zusters een rots in de branding te blijven voor velen.
Ongeschoeide Karmelietessen
Grote Kring 4
8500 KORTRIJK
Tel: 056 / 22 39 83
Fax: 056 / 25 92 79
e-mail: karmel.kortrijk [at] skynet.be
