Gebedsavond 7 november 2024 : teksten van Elisabeth van de Drieëenheid

Onze God is een God die verlost, de Heer onze God ontrukt aan de dood. 

De laatste avond van Zijn leven heeft Jezus gestreden in gebed en zo de strijd van elke mens doorstaan. Uit dankbaarheid daarvoor willen wij dit uur met Hem waken. Morgen vieren wij de heilige Elisabeth en daarom laten wij ons voor dit gebedsuur helpen door enkele teksten die haar het meest eigen zijn. In verbondenheid met hen die lijden onder het geweld van haat en oorlog, overwegen we eerst de droevige geheimen. 

1 Jezus bidt in doodstrijd tot de Vader: Zijn zweet wordt bloed. Jezus ziet zichzelf beladen met de schuld van allen en voelt zich geheel alleen,  verlaten door zijn leerlingen. Hij heeft de troost nodig van een engel. Moge onze aanwezigheid voor Hem een troost zijn en bidden wij voor allen die vanuit pijnlijke situaties nood hebben aan bescherming, inzicht, bekering en overgave. 
 
2 Jezus wordt gegeseld: Hij wordt van zijn kleren ontdaan. De soldaten gaan tegen Hem tekeer tot Hij één open wonde is geworden. Met zijn bloed wil Jezus ons bedekken, met zijn wonden ons genezen. Bidden wij voor mensen die slachtoffer werden van misbruik, uitbuiting, marteling, vernedering, dat zij in hun waardigheid mogen worden hersteld. 

3 Jezus wordt met doornen gekroond: Hij wordt gehoond, bespot en geslagen. Gekroond met doornen straalt Hij nog zachtheid uit: zie daar de mens. Zijn doornenkroon doorprikt en overwint onze hoogmoed. Bidden wij om de gave van nederigheid voor allen die zich vastklampen aan eigenwijsheid en macht. 

 4 Jezus draagt zijn kruis: Door het kruis te omarmen omarmt Jezus ons allen. Door zijn kruis te dragen overwint Hij ons kwaad. Door zijn herhaaldelijk vallen, kan Hij ons telkens weer recht helpen. Het waren onze ziekten die Hij op zich nam en onze smarten die Hij heeft gedragen. Bidden wij voor hen die zware lasten moeten dragen en het niet meer aankunnen. 

5 Jezus wordt gekruisigd: Hij werd gestraft, ons bracht het vrede en door zijn striemen is er voor ons genezing. Jezus vraagt de Vader vergeving voor ons allen en Hij schenkt ons zijn Moeder. Bidden wij voor mensen met wie wij bijzonder begaan zijn dat het water en het bloed uit Jezus’ zijde voor hen een bron mag zijn van vergeving en nieuw leven. 

Aan madame de Sourdon schrijft Elisabeth (L 122): 

Ja, lieve mevrouw, laten we met God leven als met een Vriend. Laten we ons geloof levend houden om door alles heen met Hem verenigd te blijven. Dit deden de heiligen. We dragen onze hemel in ons, want dezelfde God die de gelukzaligen verzadigt in het glorielicht schenkt Zich aan ons in het geloof en in het geheim. Ik denk mijn hemel gevonden te hebben op aarde, want de hemel is God en God is mijn ziel. De dag waarop ik dit begreep, is in mij alles helder geworden. Dit geheim zou ik in stilte willen meedelen aan allen die mij dierbaar zijn, opdat ook zij door alles heen steeds bij God zouden blijven en dit gebed van Christus bewaarheid wordt: ‘Vader, dat zij één mogen zijn’. Zo leert zr. Elisabeth ons om door alles heen met God verenigd te blijven. Maar daartoe moeten wij ons geloof levend houden. 

Aan een vriendin: 

O, kon ik je toch maar het geheim van het geluk duidelijk maken zoals God het aan mij geleerd heeft. Je moet je, zoals ik, een klein celletje bouwen in je hart. Weet dat God daar is en ga er af en toe eens binnen. Als je je gespannen of ellendig voelt, gauw naar binnen en vertrouw dat allemaal toe aan de Meester. Och, als je Hem een beetje beter kende, dan zo bidden je niet vervelen! Naar mijn menig is bidden een rust, een ontspanning: je gaat heel eenvoudig naar Hem die u liefheeft, je vertoeft bij Hem als een kindje in de armen van zijn moeder en je laat je hart de vrije loop. Je kwam destijds zo graag bij mij zitten om eens vertrouwelijk met mij te praten. Zo moet je ook naar Hem gaan. (…) Door jezelf te vergeten en je in Gods armen te werpen, verheerlijk je God méér en schenk je Hem méér vreugde dan door je telkens weer over jezelf te buigen en door alle mogelijke gewetensonderzoeken! Dat plooit je maar over je eigen zwakheid heen, terwijl je juist in je diepste wezen een Redder hebt die je elke minuut rein wil maken. Hij wil dat je elk ogenblik uit jezelf treedt, je zorgen loslaat en je terugtrekt in die eenzaamheid die Hij zich koos in het diepste van je hart. Hij is daar altijd, ook al voel je Hem niet. Hij wacht op jou en Hij wil met jou een intieme vriendschap beleven. Door dit onophoudelijk contact, zal Hijzelf je bevrijden van je zwakheden, je fouten, je vrees. Je wordt niet rein door naar je ellende te kijken, maar naar Hem die helemaal reinheid en heiligheid is. (L249) Zo nodigt zr. Elisabeth ons uit om onszelf te vergeten, ons in Gods armen te werpen en te vertrouwen dat onze Redder die in ons woont ons elke minuut rein wil maken. We mogen leren om ons steeds  terug te trekken op de eenzame plek waar God in ons woont. 

Naar het einde van haar leven schrijft zij aan haar vriendin: 

Mijn lieve Antoinette, ik laat je mijn geloof na in de aanwezigheid van God die helemaal liefde is en die in ons woont. Ik mag het je wel zeggen: deze intimiteit met Hem daarbinnen in ons was de mooie zon die mijn leven overstraalde en er reeds hier op aarde een hemel van maakte. Zij is vandaag ook de steun in mijn lijden. Ik ben niet bang voor mijn zwakheid, integendeel, zij is voor mij een bron van vertrouwen. Want de Sterke is in mij en zijn kracht is almachtig. Zij werkt meer uit, zegt Paulus, dan wij durven hopen. 

Tenslotte beschrijft zr. Elisabeth in één van haar laatste brieven welke zending zij zal vervullen na haar dood: 

Het komt mij voor dat mijn zending in de hemel zal zijn: de mensen helpen uit zichzelf te treden om samen te leven met God in een heel eenvoudige, liefdevolle toekeer, ze te bewaren in die grote stilte binnenin waardoor God diep in hen kan komen en hen kan omvormen in Zichzelf. 

Help mij mijzelf vergeten om mij te vestigen in U als was ik reeds in de eeuwigheid. Moge niets mijn vrede verstoren, niets mij van U afhouden. Breng mijn ziel tot vrede, maak er uw hemel, uw geliefde thuis en de plaats van uw rust. Dat ik U daar nooit alleen laat, maar er helemaal aanwezig zij, wakker in geloof, vol aanbidding, prijsgegeven aan uw scheppende kracht. 

Uw Bruid zijn betekent: alle rechten hebben op Uw hart! Het is een hart-aan-hart voor heel het leven. Het is leven mét U, altijd samen met U. Het is van al mijn inspanningen rust vinden bij U en U van al Uw moeiten rust bieden bij mij! Het is niets anders meer kunnen dan beminnen. Beminnen terwijl ik aanbid, een smeekgebed ben voor de wereld en mijzelf vergeet. Het is beminnen over heel de lijn. Mijn blik in die van U, mijn gedachten betoverd door U, mijn hart helemaal in beslag genomen, ingepalmd, onttrokken aan zichzelf en overgegaan in U: mijn ziel vol van Uw ziel, vol van Uw gebed, heel mijn wezen geboeid en gegeven…  

Het is U altijd volgen met mijn blik en zoeken naar het kleinste teken dat U geeft en naar uw geringste verlangen. Het is binnentreden in al uw vreugden en delen in al uw pijn. Het is vruchtbaar zijn, medeverlosseres, mensen winnen voor U.  

Mijn beminde Christus, gekruisigd uit liefde, ik zou een bruid willen zijn voor uw hart, U met heerlijkheid bekleden, U beminnen tot ik ervan sterf, maar ik voel mijn onmacht en vraag U: bekleed mij met Uzelf, stem me innerlijk af op alle verlangens van uw ziel, doordrenk mij, overrompel mij, kom U in mijn plaats stellen, dat mijn leven nog slechts een uitstraling van Uw leven zij. Kom in mij als aanbidder, als diegene die alles herstelt en redt. 

O eeuwig Woord, Woord van de Vader, ik wil mijn leven doorbrengen luisterend naar U, heel en al ontvankelijk om alles van U te leren. Door alle nachten, alle leegten, alle onmacht heen, wil ik altijd naar U blijven kijken en wonen in uw schitterend licht. O mijn geliefde Zon, fascineer mij zozeer dat ik niet meer weg kan uit uw gloed. 

O verterend Vuur, Geest van Liefde, 'overschaduw mij' opdat er in mijn ziel a.h.w. een nieuwe menswording van het Woord gebeurt en ik Hem nog een mens-zijn-erbij kan aanbieden waarin Hij heel zijn Mysterie opnieuw kan doorleven.