Gebedsavond 2 januari 2025 : teksten van Thérèse van Lisieux

Vertrouw aan de Heer uw levensweg toe, verlaat u op Hem, Hij zal ervoor zorgen, alleluia.       

De avond voor zijn lijden heeft Jezus gestreden in gebed. Hij waakte over ons het ganse voorbije jaar. Laten we nu waken met Hem. Laten wij ons ook voor dit nieuwe jaar toevertrouwen aan Zijn waakzame, biddende liefde. Overwegen wij eerst de geheimen van het licht.

1ste: Jezus laat zich dopen in de Jordaan. Hij laat zich onderdompelen in alle menselijke ellende. Hij ziet de hemel openscheuren en de Geest, als een duif, op Hem neerdalen. Uit de hemel klonk een stem: ’Gij zijt mijn veelgeliefde Zoon, in U vindt Ik mijn vreugde.’ Door ons doopsel zegt de Vader dit ook tot ons en worden wij koning, priester en profeet. Vragen wij Maria om dit geloof in ons kind-zijn van God te laten groeien.

2de: Jezus verandert water in wijn op de bruiloft te Kana. Door tussenkomst van Maria openbaart de Vader aan de leerlingen de Godheid van zijn Zoon. Moge Maria ook ons bemoedigen om onze eigen zending met gezag uit te oefenen. En laten we dan horen hoe zij ons zegt: ‘Doe maar wat Hij u zeggen zal!'

3de: “Het Rijk Gods is nabij, bekeert u en gelooft in de blijde boodschap.” Zo begint Jezus zijn verkondiging in Galilea. Iedereen die de naam van de Heer aanroept, zal gered worden. Maar hoe kan men iemand aanroepen zonder in Hem te geloven? Hoe kan men in iemand geloven zonder van Hem te hebben gehoord? Hoe kan men over iemand horen, als niemand Hem verkondigt? En hoe kunnen zij verkondigen, als ze niet zijn gezonden? Het is zoals de Schrift zegt: ‘Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die goed nieuws brengen.’ Vragen wij aan Maria, de koningin van de apostelen, om vrijmoedigheid in het getuigen. 

4de: Jezus wordt voor de ogen van de leerlingen van gedaante veranderd: Zijn gelaat begon te stralen als de zon en Zijn kleren werden glanzend als het licht. Een stem sprak: ‘Dit is mijn veelgeliefde. Luistert naar Hem.’ Jezus schenkt ons af en toe een Thabormoment om stand te kunnen houden in de Calvarie-momenten. Moge Maria  daarvoor bemiddelen bij haar Zoon. 

5de: De instelling van de eucharistie: Jezus zegt: ‘Wie mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem.’ De pastoor van Ars ‘ zei:  ‘Wie communiceert, verliest zich in God, zoals een druppel water in de oceaan. Men kan ze niet meer scheiden.’ Door ons helemaal aan Jezus te geven, kunnen wij zijn honger stillen en zijn dorst lessen.

De drie wijzen boden de Heer geschenken aan. In hun spoor kunnen wij Jezus aanbieden: het goud van ons geloof, de wierrook van ons hoopvol gebed, de mirre van onze tedere aanhankelijkheid aan Jezus in uren van vreugde en van pijn. Het is goed om bij het begin van een nieuw jaar stil te  staan bij de geschiedenis van ons eigen leven met de Heer, bij de tijd van onze eerste liefde, het vuur van het begin, met zijn vreugde en zijn pijn. We kunnen de Heer danken voor het wel en wee van die vriendschap doorheen de jaren, voor genaden die wij mochten ontvangen, voor moeilijke perioden waarin ons geloof werd beproefd en waardoor we in de liefde werden gelouterd. We mogen erop vertrouwen dat God het goede werk dat Hij in ons begonnen is ook tot voltooiing zal brengen. Het vertrouwen dat Hij ons nooit in de steek zal laten, dat Hij ook in dit nieuwe jaar elke dag van ons zal blijven houden. 

We overwegen nu de brief die Thérèse schreef aan haar nicht Marie: 

Mijn lieve kleine Marie, prijs van harte de goede God voor alle genaden die Hij u bewijst en wees niet ondankbaar door ze niet te erkennen. Je doet me denken aan een dorpsmeisje dat door een machtige koning ten huwelijk wordt gevraagd, maar dat niet durft aanvaarden onder het voorwendsel dat zij niet rijk genoeg is en de gewoonten van het hof niet kent, zonder eraan te denken dat haar koninklijke verloofde haar armoede en onwetendheid beter kent dan zij zelf… Marie, als jij niets bent, vergeet dan niet dat Jezus alles is. Je moet alleen je kleine niets verliezen in zijn oneindige alles, en alleen maar denken aan dit alles, het enige, dat al onze liefde waardig is. Je moet ook niet de vruchten van je inspanning willen zien. Jezus vindt het prettig om die nietigheden die Hem troosten voor zich alleen te houden… je vergist je, liefste, als je denkt dat jouw Thérèse altijd vurig de weg van de deugd bewandelt. Zij is zwak, erg zwak. Elke dag ondervindt zij dat opnieuw. Maar, Marie, het behaagt Jezus haar zoals St.–Paulus de kunst te leren om zich te beroemen op haar zwakheden. Dat is een hele grote genade en ik bid Jezus dat Hij je die mag leren, want alleen daarin ligt de vrede en de rust van ons hart. Als je jezelf zo armzalig vindt, let je helemaal niet meer op jezelf. Je kijkt alleen nog maar naar de enige welbeminde…   lieve kleine Marie, ik voor mij ken geen ander middel tot volmaaktheid dan de liefde.. Liefhebben: wat is ons hart daar goed voor gemaakt. Soms zoek ik een ander woord om de liefde weer te geven. Maar op deze aarde van ballingschap zijn woorden niet in staat om al de roerselen van onze ziel weer te geven. Wij moeten ons dus houden aan dit enige woord: liefhebben. Maar aan wie zal ons arme hart dat hunkert naar liefde zijn liefde bewijzen? Wie zal daarvoor groot genoeg zijn? Zal een menselijk wezen het begrijpen? En vooral, zal het die liefde kunnen beantwoorden? Marie, er bestaat maar één wezen dat de diepte van dat woord ‘liefde’ begrijpt. Er is alleen onze Jezus. Hij kan ons oneindig méér teruggeven dan wij Hem ooit kunnen geven.  Jezus is ziek en je moet weten dat wie ziek is van liefde alleen door liefde genezen wordt. Marie, geef je hart echt helemaal aan Jezus. Hij dorst ernaar, Hij hunkert ernaar. Je hart, dat is het doel van al zijn streven. Daarvoor, om je hart helemaal voor zichzelf te hebben, neemt Hij genoegen met een verwaarloosd en duister onderkomen! Ah, hoe zouden wij niet houden van een vriend die zich vernedert tot zulk een uiterste armoede? Hoe zouden wij ons kunnen beroepen op onze armoede om ons niet door Hem te laten liefhebben, als Jezus zich op één lijn wil stellen met zijn verloofde? Hij was rijk en Hij is arm geworden om zijn armoede te verenigen met de armoede van Marie (van het heilig Sacrament). Wat een mysterie, wat een liefde!

Enkele gebeden en gedichten van Thérèse: 

O God, verborgen in het tabernakel, het is mijn geluk elke avond dicht bij u te komen, om u te danken voor de genaden die u mij hebt geschonken en om vergeving te vragen voor de fouten die ik heb begaan. O Jezus! Wat zou ik gelukkig zijn indien ik echt trouw was geweest, maar helaas! Dikwijls ben ik ’s avonds bedroefd omdat ik aanvoel dat ik beter had kunnen beantwoorden aan uw genaden. Was ik meer met u verbonden geweest en liefdevoller jegens mijn medezusters, meer nederig en meer verstorven, dan zou ik minder moeite hebben om mij in het gebed met U te onderhouden. Maar toch, o mijn God, verre van mij te ontmoedigen bij het zien van mijn ellende, kom ik tot U met vertrouwen en ik herinner mij dat het niet de gezonden zijn die een dokter nodig hebben, maar de zieken. Ik smeek u dus mij te genezen, mij vergeving te schenken en ik zal mij in herinnering brengen dat diegene aan wie veel is vergeven, ook meer liefde moet betuigen aan anderen.. ik bied u al mijn hartkloppingen aan als zovele akten van liefde en eerherstel en ik verenig ze met uw oneindige verdiensten. Ik smeek je, mijn goddelijke Bruidegom, kom zelf orde brengen in mijn ziel, kom en handel zonder rekening te houden met mijn weerstand, tenslotte wens ik geen andere wil meer te hebben dan die van u; en morgen zal ik met de hulp van uw genade een nieuw leven beginnen waarvan elk ogenblik een acte van liefde zal zijn en van voorbijzien aan mijzelf. Als de laatste avond van mijn leven zal aangebroken zijn, dan zal voor mij de dag beginnen van de eeuwigheid waarop de zon nooit meer ondergaat en waar ik van de strijd in deze ballingschap zal kunnen uitrusten aan uw goddelijk Hart. 

Ik wil de gelijkvormigheid voelen met U, O God, die mij door uw machtige adem in het leven riep. Ik wil mij altijd door in Uw aanwezigheid houden, er mijn vreugde in vinden U mijn Vader te noemen en Uw kind te zijn. In Uw armen vrees ik geen enkele storm. Mijn enige wet is de volkomen overgave. Ik wil rusten aan Uw Hart, heel dicht bij Uw Aangezicht. Ik wil naar U glimlachen wanneer U zich verbergt om mijn geloof te beproeven. Ik wil het uithouden in afwachting dat U mij nog eens aankijkt. 

Wat is het goed in de stilte altijd naar U te luisteren, in vrede Uw nabijheid te smaken en zich weg te schenken aan Uw Liefde. O Lam, zo zuiver en teder, U bent mijn enig Alles. U weet wel dat ik naar U hunker. Ik verlang U helemaal toe te behoren, U heel mijn wezen weg te schenken, zodat niets mijzelf nog toebehoort. O mocht ik uw totaal bezit worden, iemand die nog enkel leeft voor U. Maak mij tot Uw eigendom, Uw levende hostie, tot volheid gebracht door het kruis. 

Mijn God, ik dank U voor alle genaden die U mij hebt gegeven, in het bijzonder, dat U mij door de smeltkroes van het lijden liet gaan. Ik wil alleen werken uit liefde voor U, met als enig doel U gelukkig te maken, Uw Hart te troosten en zielen te redden die U eeuwig zullen liefhebben.