OPENINGSWOORD 

Het luiden van onze kerkklokken herinnert je eraan
dat je – in feite - niet op eigen initiatief naar de kerk komt.
Jezus zélf roept ons samen om eucharistie te vieren.
Het oorspronkelijke griekse woord voor kerk is “ecclesia”:
het betekent dat Jezus zelf ons uitkiest, uitnodigt
om naar de H. Mis te komen en samen zijn kerk te vormen.
Hij schenkt je het voedsel van zijn Woord en zijn Brood.

Het hoogfeest van Sacramentsdag is een gelegenheid
om stil te staan bij de rijkdom van de eucharistie
en de levensgave van Jezus.
Deze dag stemt ons dankbaar voor het grote geschenk
van de eucharistie in ons leven,
in onze gemeenschap en in de wereldwijde Kerk.

Deze eucharistie verbindt ons sterker met Jezus.
Laten we Hem zo verwelkomen in zijn grote liefde en barmhartigheid.

KYRIE-LITANIE

Heer, uw bloed werd voor ons vergoten.
Heer, ontferm U over ons.

Christus, uw levensoffer werd onze levensbron.
Christus, ontferm U over ons.

Heer, in brood en wijn schenkt Gij uzelf aan ons.
Heer, ontferm U over ons.

V. Moge de barmhartige God zich over ons ontfermen,
ons vergeving schenken en ons geleiden
tot het bruiloftsmaal in het eeuwig leven.

HOMILIE - SACRAMENTSDAG

Ex. 24, 3-8 – Mc 14, 12-16.22-26

God sluit een verbond met zijn volk. Verbond is een belofte, waarin God zichzelf verplicht zijn uitverkorenen te begunstigen. Het verbond is een verplichting die een sterkere op zich neemt ten aanzien van een zwakkere. Jezus bekrachtigt deze verbonds-gemeenschap in een maaltijd. De episode van het offer van het lam uit het boek Exodus, is een symbool van wat deze liefdevolle God van Israël op zich heeft genomen: namelijk opkomen voor zijn volk, het bevrijden slavernij en leiden naar het beloofde land.

Jezus is het wàre Lam Gods.

Het is geen toeval dat op de dag van Pasen dit verbond herdacht werd mét het slachten van een lam. Het is ook de laatste maaltijd van Jezus met zijn leerlingen. Jezus wordt zo in de traditie vergeleken met dit paaslam: Hij is nù het ware Lam Gods. In Hem mogen mensen definitieve redding ervaren. In zijn geofferd leven werd zichtbaar dat God zijn mensen niet in de steek laat.

Jezus zendt voor die Paasmaaltijd twee van zijn leerlingen vooruit. Hij vertelt hen, wat zij zullen aantreffen en wat zij moeten zeggen en doen. Daarmee maakt de verteller, Marcus, duidelijk, dat Jezus uitstekend weet wat hem te wachten staat. Want binnen de loop van de gebeurtenissen toen, gaat Jezus bewust en vrijwillig zijn onontkoombaar lijden en dood tegemoet. Ze zijn de uitdrukking van Gods liefde tot het uiterste voor ons mensen. Het is Gods overmacht aan liefde. En deze blijkt bijzonder geloofwaardig in de verrijzenis, het volle Pasen van de Jezus zelf.

Jezus neemt bij dat Laatste Avondmaal het brood en de beker met wijn. Hij zegent ze als de God van het verbond, met de woorden: “Dit is mijn lichaam dat gegeven wordt, dit is mijn bloed dat vergoten wordt”. Niemand kan nog twijfelen: hij wéét dat hij straks vermoord wordt, en dat zijn geofferd lichaam en bloed mensen zal verbinden. Zijn handelen komt voort uit pure liefde. En God de Vader die hij liefhad, liet hem niet in de dood achter.

Je bent de moeite waard, gewoon omdat God je graag ziet.

God schiep zo voor ons een liefdesruimte, waarin wij ons niet hoeven te bewijzen, maar de moeite waard zijn, puur en alleen omdat God van ons houdt. Wie zegt dat hij in deze God gelooft, en Jezus was daarin heel helder, kan niet anders dan mensen ook liefdevol, dus met respect tegemoet te treden, ongeacht of deze mensen dit in jouw ogen verdienen of waard zijn.

De Eucharistie is een dankbare en zichtbare herinnering aan het feit, dat God ons niet in de steek laat. God komt in Jezus dicht bij ons om te bevestigen, dat God en wij met elkaar verbonden zijn. God is altijd bereid om dat verbond te vernieuwen, ook na onze omzwervingen en dwaaltochten.

Die offers die Mozes op het oog had, waren tekens van lofprijzing en dankzegging aan een liefhebbende God. Ook ons offer vandaag tijdens deze Eucharistie drukt onze lof en dankbaarheid aan God uit. Want we realiseren ons en vieren wat God voor ons heeft gedaan. Het kruisoffer van Jezus toen, wordt nu opnieuw voor ons tegenwoordig gesteld en geestelijk vruchtbaar gemaakt. De banden die bij deze viering rond dit altaar worden vernieuwd, zijn zo krachtig, dat we daardoor in staat zijn om een soortgelijk offer van liefde te brengen in ons persoonlijke en gemeenschappelijke leven.

Jezus schenkt zichzelf in liefde onder de gedaante van brood en wijn.

"Dit is mijn lichaam, dit is mijn bloed”. In dit volle sacrament nuttigen we dus - door de consecratiewoorden - Jezus zélf onder de gedaante van Brood en wijn. Want Hij zegt : “Als gij het vlees van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt gij het leven niet in u."

We mogen best verstaan wat Hij wil zeggen. Het gaat om échte liefdevolle nabijheid en vereniging. Denk aan een gezin of familie die thuis enkele kinderen of kleinkinderen heeft rondlopen, zo van die kleine gasten waar ge niet op uitgekeken geraakt, want ze zijn zo lief. En als ze eens niet lief zijn, vind je het toch lief. Je pakt zo’n baby, kleuter of kapoentje op. Je knuffelt het. Dat aait je met zijn kleine handjes. Je ziet dat zo graag bezig. Je bent daar zo zot van dat je het wel zou kunnen ... juist: opeten. Je kent de uitdrukking. Je gebruikt ze ook. Mijn moeder zei het al tegen mij, toen ik nog een klein ventje was. Je hebt het al gezegd tegen kinderen, kleinkinderen, tegen iemand die ge echt graag ziet. Want dat is wat we willen zeggen met dat 'opeten': ik zie u écht heel graag.

Precies wat Jezus ons vandaag ook zegt: 'Ik zie u echt heel graag, zo graag dat Ik u niet iets, maar Iemand wil geven, namelijk Mezelf. Ik wil uw eten en uw drinken zijn, uw voedsel voor onderweg. Waar ge ook gaat of staat, wat ge ook doet, welk ook uw verdriet is of uw vreugde, uw succes of uw mislukking. Ik wil uw leven zijn voor altijd. Ik wil jou bewonen en in jou bidden. Mijn aanwezigheid in de communie is zelfs bron van eeuwig leven! Want Ik blijf je trouw”.

In Jezus’ gave ligt meteen een opgave.

Rijkdom schenkt aanzien, maar is die gaandeweg verdwenen, dan vervalt ook vaak dat aanzien. Jong-zijn schenkt veel mogelijkheden, maar als de jeugd voorbij is, dan komen de begrenzingen. Gezondheid geeft zelfvertrouwen, maar word je ziek, dan sta je er vaak alleen voor om het te verwerken. Een wapen geeft macht, maar wapens doden, en wie blijft er nog over ?

Jezus zegt vandaag : “Met Mij ben je nooit alleen, want Ik blijf bij jou, in goede én in kwade dagen, zonder beperkingen, zonder wederdienst. Ik ben bij jou niet alleen in mijn woorden en in mijn daden, maar ook en zeker, vooral onder de zo eenvoudige gedaante van brood en wijn, in de H. Communie. Zij schenkt je de kracht om te leven zoals Ik jou heb voorgeleefd. Zo zult ge leven bezitten in eeuwigheid ”.

In Jezus' gave in het H. Sacrament, ligt dus meteen een opgave: vanuit ons geloof ook onszelf geven in onze verantwoordelijkheid of dienstbaarheid,

Want als we iets doen, verrichten we dat dan omdat we het moèt, of omdat we het graag willen doen, en omdat het een betekenis heeft voor anderen? Doen we dat dan met een lang gezicht, op automatische piloot of met koele blik, tegen onze zin, of handelen we met overtuiging. Geven we daarin onszelf, met liefde, zoals Jezus zich schenkt aan ons?


VOORBEDEN 

V. Vertrouwen wij onze gebeden toe aan God, onze hemelse Vader
en danken wij om de rijke genade van de eucharistie.

L.
1. Voor priesters, geroepen om voor te gaan in de H. Eucharistie.
Dat zij hun opdracht met vreugde volbrengen,
in dienst van God en zijn volk …

2. Voor allen die betrokken zijn bij de eucharistie
als organist, misdienaar, cantor of lector.
Dat ze in hun dienstwerk
een sterke verbondenheid ervaren met de Heer …

3. Voor christenen die houden van de eucharistie
en van de eucharistische aanbidding.
Dat zij de Heer zoeken én vinden in het Woord dat Hij spreekt,
in de vrede die hij hun schenkt
en in het Brood dat Hij breekt …

4. Voor christenen die de eucharistie niet
- of niet meer - kunnen vieren.
Dat zij bemoediging en kracht vinden in hun persoonlijk gebed
en in een geestelijke communie ...

5. Voor onze geloofsgemeenschap hier.
Dat wij elkaar steunen in geloof en liefde
en in deze wereld een teken zijn
van de aanwezigheid van de Heer…

V. God, onze Vader,
wij danken U voor de gave van Jezus, uw Zoon.
Hij voedt ons in Woord en Brood.
Laat ons steeds meer groeien in het geloof
dat Hij tot ons komt en met ons blijft.