Homilie Pater Lukas Martens 17 november 2024 : 33ste zondag door het Jaar B

Een mens te zijn op aarde

Een mens te zijn op aarde, in deze wereldtijd, dat is de dood aanvaarden, de vrede en de strijd, de dagen en de nachten, de honger, de dorst, de vragen, de angsten, de kommer en de koorts. Zo zingen wij in een kerklied. Voor veel mensen is het leven op aarde getekend door angst voor wat zal komen, door strijd om te overleven, door kommer om het welzijn van hun kinderen en geliefden. 

Chaos

We hebben de indruk dat er in onze cosmos veel chaos is: alles wankelt, komt op losse schroeven te staan. De christenvervolging neemt wereldwijd toe, zo las ik onlangs. Hoe moet het verder? Zal het goede uiteindelijk toch overwinnen? Of zal het gedaan zijn met de mensheid? Wie zal het laatste woord hebben?  

Alles zal worden verwoest

We hoorden in het Marcusevangelie de laatste redevoering van Jezus. Ze werd uitgesproken op de Olijfberg, met zicht op de tempel van Jerusalem. De tempel was pas gerestaureerd. Het goud van de koepel schitterde in de zon. ‘Meester, kijk eens, hoe mooi!’, lieten de leerlingen zich ontvallen. Maar Jezus doet hen verder kijken: wat je daar ziet, zegt Hij, er komt een tijd dat er geen steen meer op de ander gelaten zal worden, alles zal worden verwoest.’ Onvoorstelbaar. Voor Joden van zijn tijd was deze tempel de navelstreng van de wereld. 

Afbraak of voltooiing?

Jezus kijkt naar de toekomst van zijn eigen leven. Daar in Jerusalem zal zijn lichaam weldra worden afgebroken. Hij wil zijn leerlingen het besef bijbrengen dat ook hen vervolgingen te wachten staan. Als Jezus in zijn redevoering zinsneden gebruikt uit de profeten van het Oude Verbond, is dat niet om zijn leerlingen angst aan te jagen, maar eerder hoop en vertrouwen. Hij wil een tipje van de sluier oplichten. Dan zien wij hoe wijs en schoon God uit het kwade nog het goede weet te halen, zoals Johannes van het kruis zegt. Als je alleen kijkt met wereldse ogen, ja, dan kan je zeggen dat het einde nabij is, dat alles zal uitlopen op vernietiging en afbraak, op de ineenstorting van alles. Maar als je kijkt met ogen van het geloof mag je weten dat de zomer in aantocht is, dat er voltooiing komt, dat God het laatste woord zal hebben, dat Hij zijn woord gestand zal doen, dat Zijn liefde  overwint, dat de wereld vernieuwd zal worden. Daarom zegt Jezus: houd goede moed, Ik heb de wereld overwonnen. 

Teken van leven

Jezus’ lichaam wordt afgebroken, maar Hij zal op de derde dag verrijzen en mensen doen delen in Zijn verrijzenis. Doorheen de Bijbel groeit heel langzaam het geloof in een persoonlijke verrijzenis voor elke mens. God wil mensen vrij, ook vrij van de boeien van de dood. God is trouw, Hij laat zijn mensen niet los. Het leven overwint. De vijgenboom is in Palestina de enige boom die in de winter helemaal dood gaat, er als dood uitziet. En als die boom toch teken van leven begint te geven, ja, dan is de zomer in aantocht. Dat is onze verwachting: eens komt de grote zomer. 

Weest waakzaam

Wat moeten wij dan doen? Weest waakzaam, zegt Jezus, je weet niet welk uur de Mensenzoon komt. En waakzaam zijn is veel meer dan gewoon wachten, passief uitzien naar wat er gaat gebeuren. Het is: ons vastklampen aan Jezus’ woorden, want die gaan nooit voorbij. Ons vastklampen aan Jezus’ woorden, want Jezus’ woorden zijn woorden van de Vader. En het is alleen de Vader die uur en dag kent van wat zal komen. Ons vastklampen aan Jezus’ woorden en die woorden vlees en bloed in ons laten worden, dag voor dag, uur na uur. 

Steeds houd ik mijn ogen gericht op de Heer

Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd dat is de Geest aanvaarden, die naar het leven leidt; de mensen niet verlaten, Gods Woord zijn toegedaan, dat is op deze aarde, de duivel wederstaan. Zo klinkt de laatste strofe van het kerklied. Als leerlingen van Jezus kijken wij naar Hem om te zien hoe Hij zijn strijd heeft kunnen doorstaan, hoe Hij die heeft overwonnen. Psalm 16 laat ons dat horen: steeds houd ik mijn ogen gericht op de Heer, ik val niet, want Hij staat naast mij. Gij zult mij de weg van het leven wijzen, om heel mijn vreugde te vinden bij U, bestendig geluk aan uw zijde.  Hij die naast ons staat, is de Sterke die ons staande houdt. Bij Hem kunnen wij vreugde vinden en geluk, ook midden de stormen van de wereld.